εώρημα

ἐώρημα, -ατος, τὸ (Α)

1. δ. γρφ. τού αἰώρημα*

2. μηχανή που κρέμεται στο θέατρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. εώρημα αντί αιώρημα (βλ. εώρα)].